Maarit en ik hebben een zoontje je kent ze wel blond lang haar blauwe kijkertjes en volledig in de skate look,
Neerlands trots in bange dagen , plaats deze gedachtegang in een schooltje met overwegend donkere kort en strak geknipte haartjes met voor jongens donker groen en meisje de wat frivolere kleurtjes kleren en u zult ook zien dat dit een opvallende verschijning is. Ons allochtoontje is dan ook cool op school cool met aan het eind een extra le (cool le) hij spreekt namelijk Frans. Ons allochtoontje gaat al vanaf de eerste dag dat we hier zijn naar school ,let wel toen was hij nog drie. Geen peuter schooltje maar 5 dagen in de week met een livre de science en een livre de poezie. Maandag tot en met zaterdag van 8 tot 11,30 en van 13,00 tot 15,55 uur woensdag en zaterdagsmiddags vrij, school dus. Waar ik met medelijden kijk naar al die kinderen die van heinde en verre met de schoolbus worden opgehaald om een uur of zeven s óchtends , huppelt ons allochtoontje s’ochtends naar school hier en daar salut roepend naar de naar mijn mening veel te oude kinderen die natuurlijk allemaal die buitenlander onze Ot kennen. Geen mens in de wijde omtrek weet niet dat Ot bestaat , loop je over een brocante ergens 30 km verderop roept er nog iemand salut Ot en met het wel bekende handje schudden worden de beleefdheden dan uitgewisseld .Je zult begrijpen we zijn trots op Ot . Zoals gezegd Ot spreekt frans althans in het begin waren het meer de klanken veel ous en vous en blee’s en blaa’s maar nu volledig grammaticaal correct Frans met het daarbij behorende streek dialect. Dit veroorzaakt dan ook de nodige versprekingen in zijn nog lang niet door ontwikkeld Nederlands. Hoor je Otje een sinterklaasliedje zingen dan hoor je al gauw zie komt ginds de stoomboot en bij cowboytje spelen heeft hij menig mensen neergeschiet een bron tot vermaak dus en dat weet hij (die kleine arrogante opdonder). Otje heeft in ons hotel een speelkameraadje Phillipine genaamd de dochter van onze kok in de middag , een erg intelligent kind dat al op haar vierde menig woord kan schrijven .ze is niet echt een vriendinnetje (ze is een beetje te kattig voor otje zijn smaak) maar ze vermaken zich met elkaar, dit kindje spreekt al menig woord nederlands en vertelt onze allochtoon vaak wat wel en niet mag op zijn Nederlands en zo krijgt ons dorp langzaam een soort vernederlandsing terwijl wij graag zouden verfransen ,over integratie gesproken. Ot leert van Sandrine (zijn Maitresse) Frans en op zijn beurt leert hij Sandrine Nederlands. En dus hebben wij nu dan ook een soort tolkje in huis met franse chansons zingend en duidelijk franse trekjes in zijn doen en laten , hilarisch om te zien. En elke keer weer als ik ons allochtoontje van school zie komen denk ik , leven als Ot in frankrijk zo gek nog niet.
Later als ik groot ben wil ik net zo zijn als Ot
Openhartig vrij en vrolijk en alle meisjes vinden je hot
Tweetalig frans en Nederlands met een beetje te veel R
Een echte dorpsbewoner ,maar dan eentje met flair.
Neerlands trots in bange dagen , plaats deze gedachtegang in een schooltje met overwegend donkere kort en strak geknipte haartjes met voor jongens donker groen en meisje de wat frivolere kleurtjes kleren en u zult ook zien dat dit een opvallende verschijning is. Ons allochtoontje is dan ook cool op school cool met aan het eind een extra le (cool le) hij spreekt namelijk Frans. Ons allochtoontje gaat al vanaf de eerste dag dat we hier zijn naar school ,let wel toen was hij nog drie. Geen peuter schooltje maar 5 dagen in de week met een livre de science en een livre de poezie. Maandag tot en met zaterdag van 8 tot 11,30 en van 13,00 tot 15,55 uur woensdag en zaterdagsmiddags vrij, school dus. Waar ik met medelijden kijk naar al die kinderen die van heinde en verre met de schoolbus worden opgehaald om een uur of zeven s óchtends , huppelt ons allochtoontje s’ochtends naar school hier en daar salut roepend naar de naar mijn mening veel te oude kinderen die natuurlijk allemaal die buitenlander onze Ot kennen. Geen mens in de wijde omtrek weet niet dat Ot bestaat , loop je over een brocante ergens 30 km verderop roept er nog iemand salut Ot en met het wel bekende handje schudden worden de beleefdheden dan uitgewisseld .Je zult begrijpen we zijn trots op Ot . Zoals gezegd Ot spreekt frans althans in het begin waren het meer de klanken veel ous en vous en blee’s en blaa’s maar nu volledig grammaticaal correct Frans met het daarbij behorende streek dialect. Dit veroorzaakt dan ook de nodige versprekingen in zijn nog lang niet door ontwikkeld Nederlands. Hoor je Otje een sinterklaasliedje zingen dan hoor je al gauw zie komt ginds de stoomboot en bij cowboytje spelen heeft hij menig mensen neergeschiet een bron tot vermaak dus en dat weet hij (die kleine arrogante opdonder). Otje heeft in ons hotel een speelkameraadje Phillipine genaamd de dochter van onze kok in de middag , een erg intelligent kind dat al op haar vierde menig woord kan schrijven .ze is niet echt een vriendinnetje (ze is een beetje te kattig voor otje zijn smaak) maar ze vermaken zich met elkaar, dit kindje spreekt al menig woord nederlands en vertelt onze allochtoon vaak wat wel en niet mag op zijn Nederlands en zo krijgt ons dorp langzaam een soort vernederlandsing terwijl wij graag zouden verfransen ,over integratie gesproken. Ot leert van Sandrine (zijn Maitresse) Frans en op zijn beurt leert hij Sandrine Nederlands. En dus hebben wij nu dan ook een soort tolkje in huis met franse chansons zingend en duidelijk franse trekjes in zijn doen en laten , hilarisch om te zien. En elke keer weer als ik ons allochtoontje van school zie komen denk ik , leven als Ot in frankrijk zo gek nog niet.
Later als ik groot ben wil ik net zo zijn als Ot
Openhartig vrij en vrolijk en alle meisjes vinden je hot
Tweetalig frans en Nederlands met een beetje te veel R
Een echte dorpsbewoner ,maar dan eentje met flair.
1 opmerking:
[url=http://vtyupdr.com]deURAUMmlnuqVGp[/url] - rdSiQZFSUP - http://pyfnknfrtw.com
Een reactie posten